Gaziantep 25 Aralık İlköğretim okulunda engelli öğrenciler için yaptırılan asansör değişik mazeretler öne sürülerek çalıştırılmıyor. Üst katlarda bulunun Bilgisayar ve Laboratuar dershanelerine çıkamayan engelli öğrenciler arkadaşları ders görürken onları bekliyorlar.
25 Aralık İlköğretim Okul Müdürü Abdurrahman Cengiz, asansörün verimli çalışmadığını, eski olduğu için parçasının bulunamaması nedeniyle faal hale getirilemediğini söyledi. Cengiz ” Zaten bu okullarda asansörü çalıştırmak çok sıkıntı oluyor, çocuklar sürekli olarak asansörde oyun oynuyorlar. Çalıştığı zaman başına mutlaka birisini koymak gerekiyor. Asansörle ilgili değişik firmaları çağırdık ancak bir türlü yaptıramadık, yedek parçasının bulunmadığını söylüyorlar. Biz zaten engelli öğrencilerimiz için aşağı katlardaki sınıfları tahsis ettik, rahatça girip çıkıyorlar. Ayrıca onların tekerlekli sandalye ile rahat bir şekilde girişlerini sağlamak için rampa yaptırdık” dedi.
Engelli öğrencilerden Hasan Coşkun’un annesi Nuray Coşkun; kendi çocuklarının da eğitim ve öğretimden diğer çocuklar gibi eşit bir şekilde yararlanmak en doğal haklarının olduğunu, çocuğunun bilgisayar ve laboratuar derslerine giremediğini ve bu durumu çocuğuna izah etmekte zorlandığını söyledi. Okula girişlerde rampa sıkıntısını çözen yetkililere teşekkür eden Anne Coşkun; “ çocuklarımızın eğitimi için alt kattaki sınıflar gösterildi ve burada eğitim öğretim görüyorlar. Ancak üst katta bulunan bilgisayar ve laboratuar dershanelerine benim çocuğumla beraber diğer engelli çocuklarda çıkamıyor. Benim çocuğum önceki yıllarda takdir getiren bir öğrenciydi. Çocuğum bir engelli olarak zaten ciddi sağlık sorunları yaşıyor, bir de bu tür sorunlar çocuğumun eğitiminde ciddi sıkıntılar yaratıyor. Okulda Asansör mevcut olmasına rağmen hiç çalışırken görmedik. Konuyu yetkililere ilettiğimizde asansörün çalışmasının mümkün olmadığını, parçasının olmadığını söylüyorlar. Bu asansör yapıldığı günden itibaren hiç çalışırken görmedim, ne zaman bozuldu, nasıl bozuldu ve neden parçası bulunamıyor, anlam veremiyorum. Bir diğer sıkıntımız ise engelli otobüsleri. Daha önce hiç engelliler için otobüs yoktu . Şu an engelli otobüslerimiz var ancak şoförler sağ olsunlar zahmet edip engelli rampasını açmaya üşeniyorlar ve bizi almıyorlar. Ben çocuğumu hiçbir yere çıkaramıyorum, hastaneye götüremiyorum. Bir diğer sıkıntımız ise ev sorunumuz. Bundan önce bir çok kere Toki evlerine yazıldık ancak çıkmadı. Engelli kontenjanından yararlanmak için de çocuğumuzun 25 yaşını doldurması gerekiyormuş. Ben zaten hastayım, babası bel fıtığı. Biz çocuğumuzu indirip kaldırmakta zorlanıyoruz, şu an olmayan evi 25 yaşından sonra bu çocuk ne yapsın, yetkililerden bu konularda biraz daha duyarlı olmalarını ve destek olmalarını istiyorum” dedi.
Kas hastası olan ve Hasan Coşkun ile aynı okula giden Burak Avcı’nın annesi Ayşe Avcı; çocuğunun diğer çocuklar gibi eşit eğitim ve öğretim imkanlarından faydalanması gerektiğini belirterek çocuğunun üst katlarda bulunan bilgisayar ve laboratuar derslerine çıkarken merdivenlerden yuvarlandığını, asansör konusunda ciddi sıkıntı olduğunu ve bütün girişimlerine rağmen bir türlü asansörün çalışmasını sağlayamadıklarını söyledi.
Engelli öğrenciler Hasan Coşkun ve Burak Avcı tek arzularının okumak olduğunu, diğer arkadaşları gibi bilgisayar ve laboratuar derslerine girmek istediklerini söyleyerek çok fazla bir şey istemediklerini sadece mevcut olan asansörün çalışır hale getirilmesi halinde çok mutlu olacaklarını söylediler.
